Wizyta w sklepie [ BamBam ]

 .

Rozchyliłaś usta, spoglądając na siódemkę dorosłych chłopaków, którzy biegali między regałami sklepy. A właściwie tylko czwórka biegała, bo trójka z nich siedziała w wózkach sklepowych i wrzeszczała coś do swoich przyjaciół. Na samą myśl o upominaniu ich bolała cię głowa. 

Dlaczego musiałaś wziąć tego dnia nocną zmianę? 

— Przepraszam — powiedziałaś, gdy stanęłaś na końcu alei, po której mężczyźni mknęli. 

— Niech się pani odsunie! — krzyknął jeden z nich uśmiechnięty od ucha do ucha. Siedział w wózku, rechocząc wniebogłosy. 

Wytrzeszczyłaś oczy, obserwując rozpędzonych klientów. No przecież w ciebie nie wjadą… prawda? Potrząsnęłaś głową, by wyrwać się z naiwnych myśli. Przecież oni wcale nie chcieli niszczyć sobie zabawy! 

W ciągu paru sekund odskoczyłaś w bok. Kolejny pech tego dnia chciał, że zahaczyłaś nogę o prostą podłogę i potknęłaś się, upadając na ziemię. Syknęłaś z bólu i chwyciłaś się za bolącą kostkę. 

— Ała… — jęknęłaś pod nosem.

Chciałaś rozejrzeć się wokół, by sprawdzić czy nikomu nie stała się krzywda i czy nikt nie wyniósł niczego ze sklepu, ale nieoczekiwanie przed swoją twarzą ujrzałaś wyciągniętą dłoń. 

— Ja pierdolę, przepraszam za tych debili! 

Uniosłaś wzrok, by przyjrzeć się twarzy „wybawcy”. Przecież to był chłopak, który, do jasnej cholery, siedział w pierwszym wózku i najgłośniej krzyczał! 

— Chyba też należysz do tego grona… — mruknęłaś, chcąc samej się podnieść. Niestety ból okazał się być silniejszy i wpadłaś w ramiona nieznajomego. 

— Lecisz na mnie, hehe — powiedział głupio, a ty zmroziłaś go spojrzeniem. 

— Jaja sobie ze mnie robisz?

— Chciałem rozluźnić trochę atmosferę… 

— Po prostu wyjdźcie z tego sklepu — jęknęłaś, a mężczyzna umocnił uścisk, byś znów nie upadła. — Poradzę sobie. 

— Nie no — odparł nieznajomy i przeczesał blond włosy. — Przecież nie pozwolę ci pracować w takim stanie. Chłopaki cię zastąpią. Nie są takimi łamagami… A ja zabiorę cię do lekarza, ___. 

— Nie mogę… — Spojrzałaś na niego, przymrużając powieki. — Skąd znasz…

— No to siup! — krzyknął, po czym chwycił cię na ręce i udał się w stronę wyjścia. Zdążył jeszcze wykrzyczeć znajomym, jaki ma plan i wybiegł ze sklepu z tobą na rękach nim przyjaciele zaczęli protestować. — Nazywam się BamBam. Głupio to brzmi, ale możesz mi zaufać. Zabiorę cię do lekarza.