Na zawsze

 

Sasuke x Sakura || Naruto

Musnął opuszkami palców jej różowe włosy, by następnie złapać zakrwawiony podbródek oraz unieść go do góry. Zmusił dziewczynę, aby na niego spojrzała. Nie mówiła nic, choć jej oczy wyrażały przerażenie. Odczuł przyjemność. Siedziała tuż przed nim skrępowana grubym sznurem, starając się wyswobodzić z więzów. Ale nie miała szans, by się uwolnić. Miał nad nią przewagę. To on stawiał tutaj warunki.

Tęczówki w kolorze zielonkawym sprawiały, że chłopak tracił nad sobą kontrolę. Pragnął zawładnąć nad jej umysłem, by wiedzieć o niej wszystko. Aby móc ją śledzić, znać ją lepiej niż ktokolwiek inny. Gdyby był w stanie czytać w jej myślach… To mogłaby być w stu procentach tylko jego.

Jeśli Sakura chciałaby mu się jakoś sprzeciwić – pożałowała by tego.

On był w stanie ją szantażować, torturować. Nie obchodziło go to, że dziewczyna odczuwała by ból fizyczny czy psychiczny. Chciał tylko zobaczyć jej prawdziwe myśli.

Czy naprawdę był tym, o którym myślała każdego dnia po odejściu?

A może znalazła już na jego miejsce zastępstwo?

Przypuszczając, że ktoś taki mógł się pojawił… To Sasuke był w stanie pozbyć się go bez wahania. Mógł dobyć swej ostrej katany oraz przeciąć mu gardło, aby zobaczyć jak głowa przeciwnika upada na ziemię, tocząc się jeszcze przez chwilę.

Uchiha nie był w stanie oddać ukochanej komuś innemu.

Zbliżył się do jej przestraszonej buzi, odczuwając nieopisaną satysfakcję. Uwielbiał ten przerażony wyraz twarzy. Czerpał radość, gdy mógł go obserwować z tak bliska.

Dlatego nie powstrzymał się.

Ułożył drżące ręce na jej szyi, patrząc z szaleńczą miłością na jej cudowne, lekko różowe usta. Wzdychał oraz sapał, spragniony ciała kobiety. Kocham ją, zdecydowanie. Żądał dotyku. Chciał poznawać każdą część Sakury. Jej ramiona, uda, stopy. A najbardziej te intymne części ciała, które wczoraj poznał już nieco bliżej.

Ale tym razem to mu nie wystarczyło.

Miał jedno marzenie.

Pragnął, aby rówieśniczka była zimna. Chciał zobaczyć jej martwe ciało oraz poczuć ten chłód.

Sasuke uśmiechnął się szeroko zadowolony. A może nawet i zachwycony, podniecony. Zacisnął dłonie mocniej na jej gardle, obserwując jej przerażoną twarz, która wręcz błagała o to aby przestał. Ale on tego nie chciał. Ściskał coraz bardziej. Brakowało jej tchu. Znów umocnił uścisk. Nie mogła już nabierać powietrza.

Jej ciało opadło bezsilne. Zmarła.

A chłopak? Sasuke wciąż ją podduszał uśmiechnięty od ucha do ucha, lecz gdy zauważył, że przestała się opierać, odsunął się. To było to czego tak bardzo pragnął. Rozwiązał ciało dziewczyny z krępujących ją sznurów i wyniósł na zewnątrz starego budynku, w którym się znajdowali.

Śpiew ptaków sprawił, że Uchiha poczuł się jak w raju.

Siedział w tej chwili spokojny, bez zmartwień, z ukochaną kobietą opartą o jego ramię, która pozostanie już z nim na zawsze.