Kocham cię, potworze

Eren x Levi || Shingeki no Kyojin

Pomimo tego, że patrząc na ciebie widzę tych wszystkich ludożernych tytanów, to chcę spędzać z tobą jak najwięcej czasu.

Pragnę patrzeć w te twoje ogromne, zielone oczy, które czasem wyrażają niewiarygodną wręcz czułość oraz troskę skierowaną w moją stronę. W takich momentach wydajesz się być zakochany jeszcze bardziej niż gdy jesteś w swojej ludzkiej postaci.

A gdy po twoich policzkach spływają bezsilne łzy, moje serce mięknie.

Krople płaczu są niewiarygodnych rozmiarów, dlatego w jednej chwili potrafisz sprawić mi zimny prysznic. Takie obmycie jest z jednej strony ciekawym, a zarazem miłym doświadczeniem, ale z drugiej...

Tak bardzo wtedy cierpisz...

Nikt nie czuje takiego współczucia wobec ciebie jak ja.

Nazywają cię potworem, odmieńcem, często nawet i mordercą...

A gdy wracasz po kolejnych wypadach za mury nie wydajesz się być zbyt szczęśliwy. I to nie jest wcale wywołane tym, że kolejna wyprawa nic nie dała, a tym jak inni tobą pomiatali.

Ja też na początku niczym się od nich nie różniłem, ale gdy po raz pierwszy zobaczyłem jak płaczesz w postaci tytana... Moje serce zmiękło i nie mogłem się powstrzymać przed pocałowaniem twojego dużego nosa oraz wyznania miłości.

— Kocham cię, potworze.

Gdy usłyszałeś to zdanie natychmiast przybrałeś ludzką figurę, ciesząc się jak małe dziecko.